Ik ben reeds 11 jaar verbonden aan het Musical Comedy Theater, in hartje St. Petersburg. Waarschijnlijk kwam ik tot dit genre niet per ongeluk. Als klein meisje heb ik veel voorstellingen gezien in dit theater die mij verbaasd hebben door hun schoonheid en schijnbare eenvoud. Echter, op dat moment dacht ik nog niet na over opera en operette, ik droomde over ballet. Over de kunst van dit theater, een complex van zang, drama vaardigheden, de dans. Waarbij alles werd gepresenteerd op het hoogste niveau. En ik kwam tot dit genre, gemakkelijk - ik ging gewoon op audities, werd uitgenodigd, - het was ver voor mijn studies aan het conservatorium, ik was groen in elk opzicht. Er was slechts de droom.
Ik ben erg blij dat het lot heeft gewild dat ik zodoende later bij dit theater kwam, hier zijn mijn talenten gekoesterd en tot openbaring gekomen. De mensen in dit theater die mij omringden waren mijn eerste echte leraren. En waar zonder de podium ervaring die ik daar opdeed - is het mogelijk om je te doen realiseren en geloof te ontwikkelen in je eigen mogelijkheden, van het wederzijds begrip tussen publiek en actrice ...
Mijn eerste hoofdrol was Diana uit operette "De Hond in de kribbe", gebaseerd op de roman van Lope de Vega, muziek van Gladkov. Volgende was Tangolita van operette "De bal in de Savoie" P. Abrakham, en ook Silvia uit "De Csardas Princess" I. Kalman, "Maritza" I. Kalman.
Operette is een prachtige muziekvorm, levendige kostuums, voor mij is het een vakantie, boeiend vol vuurwerk, geluk, dat lijkt geen einde hebben. En ik hoop dat dit sprookje voorgoed in mijn leven zal blijven.
